Beaver Defense Wins over Immune Defense in This Round

It is time for another update on the status of the Opa in the title role.  We had another scan on the 16th of May and eagerly awaited results at the oncologist visit on Wednesday last.  The bottom line is that the bad news isn't necessarily bad and could, in the end, be good news.  There are a few spots of cancer that have flared up and become visible on the scans.  This seems to be as frequent an occurrence with this treatment as the extreme reduction in tumor is for another group of patients.  We have opted to do the second cycle before abandoning the hope we have invested in this treatment.

We have in the meantime passed the one year mark since the diagnosis in April 2013.  Given the initial prognosis this was cause for celebration though on a small scale.  No drinks and no gourmet meals since appetite reduction is one of the side effects of the immunotherapy protocol.

Early this month we had another visit from Tammo and Aafke.  Tammo assisted with eating the home baked cookies to energize the beaver defense system expansion.  We were alerted to increased beaver activity in the recent past and it was time to protect all of the remaining trees and shrubs from the lake inhabitants.

Team Alpha at DEFCON 1

While Tammo and Aafke were visiting they celebrated their 44th wedding anniversary.  They treated us to a wonderful dinner which allowed us to check off one more restaurant, Veritable Quandary, from our bucket list.

This time it was a very short visit but we hope they will return soon to complete further projects in our little paradise.

A week later, the day I had oral surgery, Jacqueline arrived with Julia for a long weekend.  This was a stroke of luck because the oral surgery caused more swelling than expected and along with that more pain than I could deal with easily.  I took to my bed with pain medications and Jacqueline took over the cooking and driving until I dropped them at the airport on Sunday.  This allowed me to recover in great comfort though I missed a good visit with Julia.  She had a sleepover at Sara's home so the cousins and sisters could catch up once again.

                               

We are beginning to have summer days interspersed with cooler rainy ones to keep the environs lush and green.  The lake is already beginning to warm up and some of the residents have been swimming and boating though we have not yet tested the waters.   

Soon our European visitors will begin arriving and the grandchildren will be finishing the school year once again.  We are looking forward to a warm and sociable summer as we continue to enjoy our little patch of paradise.

Pietje

After a short batlle with cancer, our good buddy and BFF Pieter van Wissen passed away on Monday, only days after his 67^th birthday. Pietje is one of the original good guys and I wish we could have enjoyed his company a little longer. 

Op een mooie herfstdag in 1968 in Eugene Oregon stapte Pietje uit de bus. Zomaar. Alle andere Nederlanders in Eugene waren via Nyenrode gekomen, maar Pieter had toegang tot de universiteit heel eigenzinnig zelf geregeld en dat in een tijd dat er slechts een handvol Nederlanders in Amerika ging studeren. Pietje vond redelijk snel zijn stekje in Holland House on 944 East 19th Street, een van de Nederlandse bastions rond de campus die volgens velen de inspiratie is geweest voor Animal House, de film die later in Eugene is opgenomen. Studeren, mits er niet te veel boeken aan te pas komen, kan op zich zeer aangenaam zijn, maar in ons geval was het uitzonderlijk veel lol. Het was iedere dag lachen, gieren, brullen, grote feesten op zaterdag, kippen en een serie oude auto's bij het huis, voetballen met het Amstel team, borrels bij Ab en Trudy. Het leek een lange onbezorgde vakantie. De serieuze tijden kan ik mij niet zo goed herinneren maar die moeten er af en toe geweest zijn want we verlieten de stad met wat diploma’s op zak. Toen Bonnie en ik onze prachtige dochter kregen, heb ik mij wat uit het wilde leven teruggetrokken want er moesten wat centjes verdiend worden en Pietje hielp ons af en toe als Oppas Oom. 

Party in Eugene, with Ab, Eva, Larry, Lydia, Pietje, Tuutje, Barend, Bonnie, Phocas.

Toen begin zeventiger jaren iedereen terug in Nederland was, had je natuurlijk niet meer dat dagelijkse contact dat je in Eugene had. Soms hoorde of zag je elkaar een paar maanden niet maar als we Pietje tegen kwamen was het meteen weer als vanouds. “Hest al Paap had?” Tot de dag van vandaag is de groep Oregon studenten maatjes gebleven en Pieter was een belangrijk element daarin. We zagen elkaar op feesten, in Bedum, Ameland, op Den Allerdinck, Amsterdam. En het was altijd meteen weer lachen.

Ik ben dankbaar voor de warme vriendschap die er al die tijd geweest is. Toen Pieter en Agnes in Kuala Lumpur woonden en wij in de Verenigde Staten was zelfs het 12 uur tijdsverschil niet eens een belemmering. Wij beiden kregen de wekelijkse NRC Scripto gefaxed door Bert en we belden elkaar als we een woord nodig hadden of als we gewoon behoefte hadden aan praatje pot.

Pietje was een zeer creatief mens en zijn opinies en oplossingen zijn gegarandeerd nooit beïnvloed door de conventies in de samenleving. Pietje deed wat hij vond dat er moest worden gedaan. Als het werk hem niet meer beviel, hield hij er gewoon mee op. Zo wat? Voor zijn latere opdrachtgevers pakte dat goed uit, want waar de meeste westerse bedrijven blijven steken in dat deel van de markt die zij in Europa kennen, wist Pieter verkooporganisaties te ontwerpen aangepast aan de lokale omstandigheden die oneindig meer succesvol waren. En waren het niet Pieter en Willem van der Ster die als eerste in Nederland account management uitvonden?

Pietje was een intens goed mens. Hij heeft nooit iemand kwaad gedaan en iedereen die ik de afgelopen dagen gesproken heb, spreekt met grote genegenheid en warmte over onze Pietje. Het was tekenend dat de “big businessman” Pieter van Wissen de poes mee naar huis nam die bij hem in Saudia Arabia was komen aanlopen, ondanks de gigantische administratieve rompslomp. 

Dinner in Amsterdam with Barend, Bonnie, Pieter, Agnes, Christa en Bert

Ik stel me voor dat Pietje het zweverige gedoe in de groene weiden met veldbloemen in de hemel al voor gezien heeft gehouden en een kroeg heeft gevonden waar hij hardop lachend een biertje drinkt met nieuwe maten. Houd een paar plaatsen vrij voor je maten! We missen je hier.

We wensen Agnes, Madelief, Jip, Goos en alle verdere familie heel veel sterkte. Het zal heel erg wennen worden.